Αλληλεγγύη στη Villa Αμαλίας

 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΙΛΛΑ ΑΜΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ Σ’ ΑΥΤΗΝ

Η Βίλλα Αμαλίας μετρά 22 χρόνια ζωής. Ξεκίνησε σαν μια κατάληψη στέγης και αποτελεί χώρο πολιτικής ζύμωσης, όπου οργανώνονται πολιτικές εκδηλώσεις, στεγάζεται βιβλιοθήκη και τυπογραφείο, φιλοξενούνται συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές προβολές. Όλα αυτά τα χρόνια, τα οράματα της αντίστασης, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης γίνονται εκεί πράξη και παράλληλα έμπνευση για χιλιάδες αντιστεκόμενους ανθρώπους. Καρπός αυτής της έμπνευσης είναι δεκάδες καταλήψεις και αυτοοργανωμένοι χώροι σε όλη την Ελλάδα, μεταξύ αυτών και η Στρούγκα, εδώ στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Τα τελευταία χρόνια, με την άνοδο του φασισμού στην Ελλάδα, η Βίλλα Αμαλίας αποτέλεσε το πρώτο ανάχωμα στο διάβα των φασιστικών καθαρμάτων στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα.

Στις 20/12/2012, στις 7 το πρωί αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στην κατάληψη Βίλλα Αμαλίας. Πρόσχημα γι’ αυτή την κατασταλτική επίδειξη δύναμης αποτέλεσε “ανώνυμη καταγγελία”.

8 σύντροφοι και συντρόφισσες που βρίσκονταν στην κατάληψη μεταφέρθηκαν στη ΓΑΔΑ, όπου και τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες κακουργηματικού και πλημμεληματικού χαρακτήρα. Αλληλέγγυοι σύντροφοι που κατευθύνονταν στην περιοχή προσήχθησαν επίσης από τις μηχανοκίνητες δυνάμεις καταστολής, όπως επίσης προσαγωγές συντρόφων και συντροφισσών πραγματοποιήθηκαν και στο δημαρχείο Αθηναίων όπου βρέθηκαν για να παρέμβουν στο δήμαρχο της καταστολής Καμίνη.

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όξυνσης των κοινωνικών και ταξικών ανταγωνισμών με την επέλαση του κεφαλαίου να εξαναγκάζει χιλιάδες ανθρώπους να υφίστανται την πιο ακραία εκμετάλλευση. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που μόνο η αντίσταση και η αλληλεγγύη δίνει όραμα και ελπίδα στους φτωχούς και τους αποκλεισμένους αυτού του κόσμου.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι αποτελούν τα ζωντανά παραδείγματα του τι είναι ικανοί οι άνθρωποι να δημιουργήσουν με δομές αλληλεγγύης, ισότητας και συλλογικής ευθύνης χωρίς ιεραρχίες, έξω από την εμπορευματική λογική της οικονομίας της αγοράς. Δεν μας φαίνεται περίεργο όταν το κράτος επιλέγει να ανοίγει πολεμικά μέτωπα με τα πιο προωθημένα κομμάτια του ανταγωνιστικού κινήματος, προκειμένου να τρομοκρατήσει τον κόσμο που αγωνίζεται και παράλληλα να στείλει μήνυμα και στην υπόλοιπη κοινωνία πως όποιος αντιστέκεται τσακίζεται.

Όμως ο κόσμος της ελευθερίας συσπειρώνεται, γνωρίζει, παρακολουθεί και ετοιμάζεται για την σύγκρουση με το κεφάλαιο και τον πολιτισμό της εξαθλίωσης, ακολουθώντας το δίκαιο δρόμο της ρήξης με το υπάρχον σάπιο σύστημα.

Ο πολιτισμός της αυτοοργάνωσης δεν καταστέλλεται γιατί ζει μέσα στις καρδιές και τις πράξεις μας. Ο κόσμος της ελευθερίας, η ίδια η κοινωνία, θα περάσει πάνω από το κράτος, το κεφάλαιο και τα τσιράκια της ακροδεξιάς, οι οποίοι δεν έχουν άλλη πίστωση χρόνου.

Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι ούτε νόμιμοι, ούτε παράνομοι: Είναι δίκαιοι. Μέχρι την ελευθερία!